Կյանքը այլ կերպ սկսենք

Ու սպասենք հրաշքների ...

Անխուսափելի քո կեղծ ժպիտը

Գեղեցիկ են լուսավորված երևանյան փողոցները, բայց ես կրկին սովորությանս համաձայն հայացքս բարձրացնում եմ դեպի վեր։ Ու չտեսնելով այն հին լուսինը՝ հասկանում եմ, որ այն էլ ինձ նման խամրել է։

Դառնալ ավելի լավը

Արագ անցավ, բայց որքան բան հասցրեց տալ այս տարին` բազում ձեռքբերումներ, ինչու չէ նաև՝ բացթողումներ: Կրկին լայնացան փորձի ու գիտելիքի շրջանակները։

Ու հանկարծ ամեն ինչ շրջվում է գլխիվայր.....

Նայում ես փողոց ու տեսնում շատ մարդկանց....

Միայնակ եսերը

Ֆիզիկական մարմինը մեկն է, իսկ հոգևորները՝ շատ։

Դարձեք անիրական

Եթե հեքիաթ ես գտնում, անտարբեր մի անցիր կողքով , նետվիր դեպի այն ու ապրիր  նրանով, գուցե անիրականությունը թողնի քեզ հասկանա՞լ մարդկանց ...

Կշարունակենք ճամփորդել սիրո կղզիներով

Այսօրվա հանդիպումը ուղղակի հանդիպում չէր ...

Շողակն էլեկտրոնային ամսագիր

Տես այստեղ

Որդնած նկուղներ

Տեսնես կգա մի օր, երբ լսելով նորությունները, հասկանամ, որ ոչ մի վատ բան չի եղել երկրագնդի վրա և ամեն ինչ կարգին է։

Ժպտա բոլորին ու ինքդ քեզ...

Ժպտա~ ... հենց հիմա ժպտա....

Հին ու լավ օրեր

Կանչ, հին ու լավ օրեր, կարոտ, տխրություն և ամենակարևորը՝ մանկության սեր, որը կորել էր, երբ խավարել էր արևը...

Ուղղակի կանչի’ր

Ուղղակի կանչի’ր , կանչի’ր այն մեկին, ում կարիքն  ունես....

Մթությունը հաղթահարում են լույսով

 Վրեժը նման է ջրի, որը չի հագեցնում ծարավը:

Փոքր կլինես միայն ինքդ քո մեջ ....

Հաճախ մենք ուղղակի ուզում ենք լինել փոքր...~

Հիմա ես այստեղ եմ

Ավարտվեց տխրության ու մենության փուլը, որին հաջորդում է դատարկությունը։

Միասին լինել

► Անձրևից կռացած`

Կրկին գլուխը վեր պարզեց

Քրիզանթեմը ծաղկած:

Երբեք չդավաճանող և իսկական ընկերը...

Սիրում եմ խորհրդավոր լռությունը։ Այն իր մեջ ավելի իմաստալից խոսքեր է պարունակում, քան դատարկ զրույցները։

Կմնա քեզ հետ ու կժպտա քեզ, միայն քեզ...

Այցելի՛ր ինձ

Իմ մենակություն.

Առաջին տերևը ընկավ…Բասյո

Հանկարծ չթողնեք, որ ինչ-որ մեկը ձեր օրը ամպամած դարձնի

Պայծառ օր, բայց մեկ էլ

Փոքրիկ ամպիկ, ու

Անձրև է մաղում: Բասյո

Սրտիս սահմանը

Իմ սրտի երաժշտությունը

Գտեք ձեր Արևին ու դուք կշողա՜ք...

Երբ սկսում ես մտածել, ընկնում ես մտքերով ու հայտնվում մի սենյակում, որտեղ դու ես ու մտքերդ, որտեղ կարող ես ինքդ քեզ հետ լինել անկեղծ` չվախենալով սխալվելուց:

Իմ տունը... դու ես

Կրկին գիշեր է...

365 օր

2015 թ. նոյեմբերի 18-ին Շողակն էլեկրոնային ամսագիրը կդառնա մեկ տարեկան:

Անիրականը իրականության մեջ ...

Միայն փշրված երազն էր շարունակում ժամանակ շահել` փորձելով շոշափելի դարձնել այն, ինչ այլևս իրական չէր: 

Պարսկական պոեզիա. Ռումի

Ինչո՞ւ եք դուք թակում ամեն մի օտար դուռ:

Գնացե՛ք և թակե՛ք սեփական Սրտի դուռը: Ջալալ Ադ Դին Ռումի 

Ասում են, թե...

Ասում են, թե դու այնպես

Մոռացել ես ինձ, այնպե՜ս,
Որ երբ անունս են տալիս,
Հազիվ միտքդ եմ գալիս։

Միայն մեկը ...

Մեկը չեղավ, որ իմանար վշտերս,

Քնքուշ ձեռքով դարման աներ վերքերիս.

Մրսում եմ

Մրսում եմ, բայց թեյ չէ ուզածս։ Մեջովս դող է անցնում, բայց ձեռնոց ու վերմակն էլ չեմ ուզում։

Վառ աստղերը

Բայց արդեն ուշ կլինի, շատ ուշ...

Կգա մի օր, այն օրը, երբ մարդիկ կզղջան, որ իզուր էին արհամարհում ոգու վառ կարոտը, մտքերն ու երազանքները:

Քո աղմուկը

Թող բոլորիս նյարդայնացնի, բայց շարունակ լսվի քո այդ աղմուկը մամ։

Անիրական երազ

Ես չէի նայում քեզ, երբ կողքիս էիր, իսկ հիմա, երբ դու չկաս, ես տեսնում եմ քեզ ամենուր։

Ինձ միշտ հետաքրքրել են ուրիշի մտքերը

«Միտքը և կիրքը գոյություն ունեն համատեղ: Հնարավոր չէ, որ մարդն հավատա, որ ինքը հրեշտակ է կամ կենդանի:

Կուտակված ամպեր

Մեսրոպ Մաշտոցի շարականները

Ուր ձեր գանձերն են, այնտեղ էլ կլինեն ձեր սրտերը

Բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք ընտրեալք

Երանի որոց ոչ իցէ տեսեալ եւ հաւատասցեն

Կան բաներ, որոնք մենք չենք տեսնում, բայց չենք դադարում երազել դրանց մասին:

Աչքերը քո՝ իմ

Կոշիկները

Շողակնի ամսական հաշվետվություն. սեպտեմբեր

Ընդհանուր հրապարակումներ՝ 308:
Այս ուս. տարվա առաջին ամսում Շողակնի անդամների կողմից թողարկվել է 29 հրապարակում:

Երգեցիկ բանաստեղծություններ

Բացիր աչքերդ

Շարունակիր սիրել, բայց մի սպասիր ոչնչի։ Կարելի է, չէ՞, ինչ-որ բան անել առանց ակնկալիքի։ 

Անփոխադարձ բարություն

Ներկայի գույները

Երազներում էլ կյանք կա: Այնտեղ էլ հենց ապրում են բոլոր մեր պահերը... Պահերը քայլող հիշողություններ են կյանքում:
Երբեմն տանում են մեզ հետ՝ անցյալ կամ ապագա, բայց վախենալուն այն է, որ մենք ներկայում չենք ապրում:
Ներկայի գույները հավերժացնում են ապագան...
Անիրական, թե իրական... ինչ էական է՝ ինչպիսին են: Նրանք միշտ պահում են մեզ երազում...

Անդունդի միջից թպրտացող լույսը

Մութ էր, բայց լույսի մի փոքր մասունք կար, որն անընդհատ փորձում էր դուրս գալ անդունդի միջից։

Անսովոր զգացմունքներ

Մարող կարոտ

Լիվինգսթոն Լարնեդի «Հոր զղջումը» (վերլուծություն)

Վիլյամ Սարոյան, «Նարինջները» վերլուծություն

Ծանր էին ապրում, եղածը նարինջներն էին։

Հիման ավելին է, քան հետոն

Այնքան ծրագրեր ունեմ ապագայի հետ կապված, այնքան բան եմ որոշել անել։ Բայց մեկ էլ գալիս է մի պահ ու հասկանում ես, որ այդ ամենը հնարավոր է էլ երբեք չիրագործես։