19 December 2015

Ու հանկարծ ամեն ինչ շրջվում է գլխիվայր.....




Նայում ես փողոց ու տեսնում շատ մարդկանց....

Նայում ես փողոց ու տեսնում շատ մարդկանց, ովքեր զբաղված են. ոմանք վազում են՝  ասես ինչ որ կարևոր տեղից են ուշանում, ոմանք նայում են իրենց շուրջը, ոմանք մրսում են:
Ոմանք էլ երեխաների ձեռքը բռնած քայլում են, ժպտում են, ուրախանում են, ապրում են այսօրվա օրով: Չեն մտածում` ինչ կլինի վաղը. արդյոք կքայլեն նորից  ու արդյո՞ք կժպտան, արդյո՞ք կմրսեն, թե՛ արդեն կերազեն մրսելու կամ ժպտալու մասին:
Ոչինչ մնայուն չէ, ու դու երբեք չգիտես՝ ինչ կլինի քեզ հետ վաղը:
Ու հանկարծ ամեն ինչ շրջվում է գլխիվայր, չես էլ պատկերացնում, որ այն, ինչ երազում էիր, արդեն իրականություն է, կամ էլ ավելի վատ ` չես էլ ուզում, որ իրականանա... 
Ամեն պահ մարդիկ հայտնվում են կողիքիդ ու օգնում են քեզ բարձրանալ վերև, իսկ երբ հասնում ես, միևնույնն է, դու տխուր ես լինում: Իսկ այդ մարդը կամ ընկերակցում է քեզ կամ էլ թողնում միայնակ: 
Երբ միայնակ ես մնում, սկսում ես մտովի հիշել այն մարդկանց դեմքերը, ովքեր հանդիպել են քեզ ու մտնել քո կյանք... 
Ու շատ ժամանակ փորձում ես նայել մարդկանց ու հասկանալ՝  ինչ է կատարվում նրանց ներսում կամ ինչ են զգում նրանք, կամ զգո՞ւմ են ինչ որ բան, թե ոչ, թե  այնքան են դարձել անտարբեր իրար հանդեպ, որ չեն էլ նկատում, թե ինչ է կատարվում: 
Մարդիկ, հասկացեք իրար, եղեք ազատ, բաց ու անկեղծ:
Փոխեք ամեն ինչ, ձեզ զգացեք ձեր երազած հավերժական տնակում: 
Փնտրեք մարդկանց, գտեք մարդկանց, ովքեր փնտրում են ձեզ, ովքեր սիրում ու սպասում են ձեզ ...

No comments:

Post a Comment