30 January 2016

Հայրենիքի համն ու հոտը

Տերյանի «Հոգևոր Հայաստան» հոդվածը կարդացողները անհնար է, որ չփոխեն իրենց հայացքները։

29 January 2016

Պատերը ապրում են ....



«...Շենքերն էլ են տխրում, ինչպես մարդիկ, պատերն էլ հիշողություն ունեն։

28 January 2016

Վայրի ծաղիկները

Իսկ դու երբևէ՞ նայել ես հայելու մեջ: Զգացե՞լ ես, թե ինչքան գեղեցիկ ես՝ ծաղկի նման։

24 January 2016

Երբ մարդիկ ձևացնում են...


Կորցնելով ինքդ քեզ՝  գտնում ես ցնորք, ինչ-որ մի աներևույթ ուրախություն:


20 January 2016

Չասվածը միշտ էլ կսպանի

Գիտեմ՝ դու վատը չես, ինչպես թվում էր, ինչպես պնդում էին ուրիշներն, ու ինչպեսփորձեցիր հասկացնել։

18 January 2016

Երջանկության բաղադրիչները

Միսաք Մեծարենց. մարդ, ով այդքան տենչալով անձնական ուրախություն, գրում էր անանձնականի մասին։

15 January 2016

Միակ մարդը՝ ես եմ

Ցուրտ ձմեռ էր, մեկ էլ հանկարծ անձրև սկսվեց։ Շատ անսպասելի էր դիտել այդ տեսարանը։ Հունվարյան գիշեր է, իսկ ձյունն անձրևի տեսքով է գալիս։

10 January 2016

Գունավոր երազներ ...




Ի՞նչ է ձյունը, մարդիկ սովորաբար ձյունը կապում են ամանորյա   հրաշքի հետ, իսկ շատերը ձյունը ներկայացնում են մաքրության սիմվոլ, սպիտակ վերմակ,  ճերմակ ամպիկներ, թեթև փաթիլներ, կամ էլ՝  ուղղակի ձյուն, ուրիշ ոչինչ: 

4 January 2016

Երջանկությունը մեր շուրջը թափված է

Բոլորը հավատում էին գալիք ամանորյա հրաշքներին, նոր հնարավորությունների ձեռքբերմանը, բայց երևի հիասթափություն ապրեցին:

Մի փոքրիկ դռնակ...





Ինձ թվում է՝ մեր հոգում կա մի սենյակ, որի դուռը չենք ուզում բացել. ինքներս մեզ հետ կռիվ ենք տալիս՝  բացել, թե չբացել այն: