31 March 2016

28 March 2016

Ես էլ լուսինն էի

Նորից սկսեցին փակվել դռներն ու մնացի արանքում։ Այնպես էին սեղմում, ասես հավերժ մնալու եմ այնտեղ։

21 March 2016

Ջնջել եմ ինձ

Նրանք բոլորն ունեին մի մեծ թերություն. նրանք` դու չէիր։ Բայց ունեին նաև մի մեծ առավելություն՝ նրանք սիրում էին։ Գուցե մեկ օրով ու ամբողջ ախարհին հայտարարելով, գուցե նաև ուժեղ ու իրական, բայց համեստաբար լռելով։

13 March 2016

Օվկիանոսի հատակին

Մարդիկ այնքան վստահ են վիրավորում՝ մեկ րոպե անգամ չմտածելով դրանից առաջ: Բայց եթե իմանային, թե այդ մի խոսքն ինչքան խորը վերք կարող է պատճառել դիմացինին, գուցե սկսեին մտածել: Երբ ասողն արդեն չի էլ հիշում, բայց հասցրած է լինում ամբողջովին փոխել դիմացինի կյանքը: Քանի որ որքան էլ ցավոտ լինի՝ հաճախ դիմացինի կարծիքը ձեր մասին դառնում է հենց ձեր սեփականը:

7 March 2016

Մեզանից մեկն այստեղ չէ

Չգիտեմ՝  ես արդյոք դեռ կա՞մ քո մտքերում, ապրու՞մ եմ դեռ այն նեղ ու փոքր անկյունում, որտեղ ստիպված էիր լինում կանգնել, երբ պատժում էին քեզ: Բայց դու հասուն ես արդեն․․․