Ես հիմա էլ, ինչպես առաջ սիրում եմ հետևել, արևի մայր մտնելուն, ներսովս զգալով, թե ինչպես է գիշերը մոտենում... Այնքան դանդաղ և այնքան հիշառժան: Այդ րոպեներին իմ մտքերում, ես երազում եմ իրական հրաշքի մասին...: Հրաշքի մասին, որը հեքիաթային փայլ է տարածում իմ աչքերից: Սերը գալիս է անձայն... Հեռանում նույնպես անձայն: Հազարավոր գիշերներում և ցերեկներում այն լսում է քո կանչը և գալիս է քեզ մոտ
No comments:
Post a Comment