30 November 2016

Անվերնագիր


Դու նման էիր մի հին գրքի, որ տեսնելիս մարդ ցանկություն չէր ունենա կարդալու: Մնացել էիր առանց խնամքի՝ կեղտոտ էիր ու պատռտված...

27 November 2016

Անհնար է առանց սիրո երջանիկ լինել

Մարդուն երջանիկ լինելու համար շատ բան պետք չէ, և ճիշտը դա երեխաներին մանկուց հասկացնելն է,որովհետև հետո կարող է ուշ լինել։

26 November 2016

Երեք նստարան

Պիտի նստեինք այգու բոլոր նստարաններին ու դեռ շատ նայեինք նույն ուղղությամբ․․․

25 November 2016

Աշնան բնակիչը

Երբ ցանկանաս փախչել այստեղից, զանգիր ինձ, ես չեմ խոստանում փախչել քեզ հետ, բայց ես կարող եմ համոզել, որ մնաս: 

Քանի՞ տարի ես ցանկանում ապրել

7
Ապրում էր 80 տարեկան մի պապիկ, ով իր ամբողջ կյանքը աշխատել էր այգում: Եվ եկել էր նրա մահանալու ժամանակը: Երբ նրա մոտ հայտնվեց Մահը, որպեսզի տանի նրան իր հետ, նա աղերսեց Աստծուն.

Մենք

1166

Թո՛ւյլ տուր ինձ մեռնել ողջ, այլ ոչ թե ապրել մեռած

stock-photo-79968021














Ընկնող տերևի խշշոցը

989-owjdkmw
… Հաճախ աշնանը ես ուշադիր հետևում էի թափվող տերևներին, որպեսզի բռնեմ այն մի վայրկյանը, երբ տերևը պոկվում է ճյուղից և սկսում ընկնել գետնին:

Դրախտի ճանապարհը


michael-farber

Ուր էր, թե երջանկություն վաճառեին

b_u8shb4pfk
Ինչ լավ կլիներ, եթե հրուշակեղենի խանութներում կիլոգրամներով երջանկություն վաճառեին: 

Առակ երջանկության մասին

aqq_oxbpj1g
Երջանկությունը շրջում էր ամբողջ աշխարհով և ում հանդիպում էր ճանապարհին, կատարում էր նրանց ցանկությունները, կատարում էր իր պարտականությունները:

Ես մի ծրագիր ունեմ

wdydtp1zraq
-Ես մի ծրագիր ունեմ:

Սիրո իմաստը

ujptrrmysei
Այնքան վատ չէ ամուրի վիճակը, ինչքան վիճակը, երբ մարդը ապրում է ինքն իր համար,

Ասում են

1416a4f7bcdd068e
« Գրկիր ինձ, ինձ հիմա միայն դա է պետք»…

Մենք այն պատմություններն ենք, որոնք մեզ հետ պատահել են

ptmbkoiz244
Մենք՝ մեր անունը, տարիքը կամ քաշը չենք: Մենք այն պատմություններն ենք, որոնք մեզ հետ պատահել են, երազանքները, որոնք մեզ գրավում են, պլանները, որոնք մենք կազմում ենք, զգացմունքները որոնց հետ ապրում ենք:
Հեղինակն անհայտ է

Ուրախացիր, դու ապագայում կմահանաս


Niki-Boon5
Ուրախացիր, դու ապագայում կմահանաս:

24 November 2016

Ինչո՞ւ են այստեղ բոլորը երջանիկ, բացի ինձնից















-Ինչո՞ւ են այստեղ բոլորը երջանիկ, բացի ինձնից:

Ի վերջո մարդ ենք...

Երկար նայեցի ծառերի տարբեր գույներ ու ձևեր ունեցող տերևներին: Սկսեցի նրանց դերեր տալ ու նմանեցնել մարդկանց՝ տարբեր տեսքերով, տարբեր ժպիտներով ու տարբեր բնավորություններով:

21 November 2016

Մի ակնթարթ

Դու եկար ու այնպես գնացիր, որ ես նույնսիկ չհասցրի քեզնով ապրել: Եկար ու գնացիր մի ակնթարթի նման… Ու էլ հիմա չկա՛ս: Չեմ տեսնում քո լուսեղ դեմքը և չեմ լսում քո խռպոտ ձայնը: Դարձել ես մի երազ, մի երևակայություն...

Տխրությանս գունավոր հերոսը

Նա ուրիշ է…
Նրա համար դժվար է ապրել, որովհետև նա ապրել չգիտի, որովհետև նա չի կարողանում ապրել մարդկանց մեջ, իսկ առանց նրանց էլ ապրելն անհնար է թվում: 

20 November 2016

Ես տանն եմ

Մինչ կրթահամալիրի մասին լսելը, հենց այսպիսի միջավայրի մասին էի երազում։

18 November 2016

Մի տոպրակ ցանկություն

Դու ուրիշ էիր…Դու նման էիր մի գեղեցիկ ու փափուկ ձյան, որը շատ շուտ հալչում էր: 
Դու եկար ու հուշերի մի տոպրակ թողեցիր իմ կյանքում: 

15 November 2016

Կրթահամալիրը տարիներ հետո...


Երբ սիրում ես ինչ-որ մեկին, ուզում ես, որ այդ մեկը լինի ամենալավը, ամենախելոքը, ամենագեղեցիկը, մի խոսքով`ամենա-ամենան:

14 November 2016

Ցուրտ եղանակի տաք Դիլիջանը

Ուրբաթ առավոտյան, երբ բոլորն արդեն պատրաստ նստած էին, ես վերջինը շտապեցի երթուղային: Մի տեսակ անսովոր ու անորոշ էր ճանապարհը՝ Ժայռ չէր, Սևան չէր: Երևի սա հենց այն էր, ինչին երկար էինք սպաել: Նորություն էր, Դիլիջան էր: Մի փոքր երկար գնացինք, բայց այդ երկարությունն էլ իր պատճառներն ուներ: Հաճախ էինք կանգ առնում, քանի որ նորանոր վայրեր ու բազմաթիվ աչքեր կային, որոնք յուրովի այդ վայրերը դարձրեցին իրենցը: Դնելով կադրերի մեջ իրենց տրամադրությունն ու առանձնահատկությունները պահերն անմահացրեցինք ամենատարբեր կողմերից և բոլորն էլ հետաքրքիր են:

11 November 2016

Տոնդ շնորհավոր, կրթահամալիր


Ես շրջեցի աշխարհի կեսը ու գտա մի վայր, որտեղ ապրում եմ մոտ վեց տարի:

8 November 2016

Իմ ու քո աշունը


Շշնջա քո աշնանային բանաստեղծությունը մարդկանց ականջներին:

3 November 2016

Մեր օրերում ապրողը


Հետաքրքիր է կարդալ մեր ժամանակներում ապրող գրողի մասին, կարդալ նրա պատմվածքները, քանի որ նա գրում է հենց մեր՝ մեր ազգի, ժողովրդի, երկրի մասին: