Արևը առավոտյան շողում էր, նրա փայլերը իջնում էին իմ դեմքին, բայց...ես զգում էի սառը քամի։Հենց սկսեցի զգալ սեր, սկսեցի տեսնել բարին մարդկանց մեջ։
Հենց այսպես էլ պատմում եմ իմ սրտի անկեղծությունը, որը ծնվում է ամեն անգամ, երբ ես սկսում եմ ժպտալ իմ բաց վարդագույն ժպիտով։
No comments:
Post a Comment